Όχι Άλλο Κάρβουνο στις Μηχανές των Άκρων

Ο ιδιωτικός υπάλληλος βιώνει τα τελευταία χρόνια μια ιδιαίτερα σκληρή πραγματικότητα. Εργάζεται περισσότερες ώρες από ποτέ (και σίγουρα πολύ περισσότερες από όσες αναφέρει η σύμβασή του), με τις χειρότερες συνθήκες και με τις λιγότερες αποδοχές που είχε ποτέ. Ακόμα χειρότερα, οι περισσότεροι εργοδότες αργούν να πληρώσουν τους εργαζομένους - σε αντίθεση με το Δημόσιο - φτάνοντας σε σημείο να τους έχουν πολλούς μήνες πίσω σε μισθούς, χρήματα που πρακτικά δεν θα δώσουν ποτέ.

Αυτήν την χρονική στιγμή, δηλαδή την χειρότερη δυνατή, ανοίγει το μέτωπο της Κυριακάτικης εργασίας. Πρώτα από όλα, μόνο κάποιος που δεν έχει επαφή με την πραγματική οικονομία, θα πίστευε ότι θα αυξηθεί η κατανάλωση με την επέκταση ωραρίου των καταστημάτων. Αλλά έστω ότι η κατανάλωση θα αυξηθεί: η ανάπτυξη μέσω της αυξημένης κατανάλωσης είναι ένα επιτυχημένο μοντέλο, όπως αυτό που ακολουθούσαμε προ κρίσης; Και στο κάτω κάτω της γραφής, αφού έτσι έρχεται η ανάπτυξη, γιατί να μην είναι ανοιχτά τα μαγαζιά όλο το 24ωρο; Προς τι τα ημίμετρα;;

Εάν περάσει ένα τέτοιο μέτρο, είναι εύκολο να φανταστεί κάποιος την συνέχεια: Ο υπάλληλος θα αναγκαστεί να εργάζεται μια ημέρα επιπλέον (οι εμποροϋπάλληλοι ήδη εργάζονται πολύ πάνω από 50 ώρες την εβδομάδα), καθώς η μέση επιχείρηση δεν υπάρχει περίπτωση να προσλάβει επιπλέον προσωπικό. Εάν αμφιβάλετε για αυτό που γράφω, δείτε πόσες προσλήψεις έγιναν από τα super market που ανοίγουν κάποιες Κυριακές: ΜΗΔΕΝ. Άλλωστε, προφανώς δεν συμφέρει οικονομικώς ένα κατάστημα να προσλάβει έστω και ένα άτομο για να ανοίγει τις Κυριακές.

Είναι προφανές ότι ο άνθρωπος που στριμώχνεται πέραν κάποιου ορίου, θα καταφύγει σε οποιαδήποτε λύση. Αυτό ακριβώς έγινε και με τον ακροαριστερό Σύριζα, ακόμα και με μη-αριστερούς που τον ψήφισαν μαζικά. Εάν η καταπίεση των εργαζομένων συνεχιστεί, αυτό θα οδηγήσει μοιραία τον κόσμο να ζητήσει καταφύγιο από ακόμα πιο ακραίες δυνάμεις, όπως π.χ. την Χρυσή Αυγή. Θέλουμε πραγματικά να διακινδυνεύσουμε να φτάσει ο κόσμος σε αυτό το σημείο; Ας λογικευτούμε λοιπόν, για να μην αυτοκαταστραφούμε...