Αλέξανδρος Αγγελής

Με ρωτούν κάποιοι φίλοι πώς πιστεύω ότι θα εξελιχθούν τα πράγματα με την κυβέρνηση. Δεν γνωρίζω τι θα γίνει, αλλά γνωρίζω τι πρέπει να γίνει, και αυτό είναι η μη συμμετοχή του Σύριζα σε οποιοδήποτε κυβερνητικό σχήμα (οικουμενική κυβέρνηση ή κυβέρνηση συνεργασίας). Ο λόγος που το λέω είναι καθαρά πρακτικός και εξηγούμαι. Έστω ότι έχουμε μια οικουμενική κυβέρνηση με την συμμετοχή του Σύριζα. Η κατάσταση είναι πλέον τόσο άσχημη (μετά την παλαβή πορεία της χώρας το 2015), που δεν γίνεται να αποφευχθούν μέτρα δυσάρεστα για τον λαό. Οι βουλευτές του Σύριζα, από την στιγμή που δεν θα έχουν μόνοι τους την εξουσία, υπάρχει περίπτωση να ψηφίσουν δύσκολα μέτρα; Ακόμα και τώρα που έχουν την εξουσία στα χέρια τους, πηδάνε ένας ένας από το πλοίο. Με άλλη κυβέρνηση θα φεύγουν σωρηδόν, προκαλώντας ταυτοχρόνως μεγάλη αστάθεια. Συνεπώς, καλύτερα να μην τους έχεις μαζί εξ αρχής... Το πλεονέκτημα του να έχεις ένα κόμμα στην συγκυβέρνηση είναι ότι δεν θα μπορεί να σου επιτίθεται ως αντιπολίτευση, και αυ

Ξέρετε ποιο είναι το βασικό πρόβλημα της κυβέρνησης του Σύριζα, που τους κάνει να καταστρέφουν ότι αγγίζουν; Είναι η κομμουνιστική ιδεολογία τους. Κλασικό παράδειγμα οι τηλεοπτικές άδειες, των αριθμό των οποίων θέλουν να ορίζουν οι ίδιοι, με αυθαίρετο τρόπο. Σε μια οποιαδήποτε πολιτισμένη - φιλελεύθερη χώρα του Δυτικού κόσμου, τις τηλεοπτικές άδειες (όπως τα περισσότερα πράγματα) τα ρυθμίζει η ίδια η αγορά. Δηλαδή το κράτος θέτει τις προϋποθέσεις για έκδοση αδείας, και όποιος τις πληροί μπορεί να αγοράσει μια άδεια. Μάλιστα με τα ψηφιακά κανάλια πλέον πρακτικώς δεν υπάρχει περιορισμός στον αριθμό των καναλιών που μπορούμε να έχουμε. Άλλωστε δεν έχει και λογική να αρνηθείς να δώσεις άδεια σε κάποιον που θα σε πληρώσει για αυτήν, εφόσον πληροί τις προϋποθέσεις. Αντιθέτως, στην Ελλάδα του Σύριζα το κράτος αποφασίζει να ορίσει το ίδιο τον αριθμό των αδειών. Κλασική περίπτωση κομμουνιστικής ιδεολογίας, όπου για όλα αποφασίζει το κράτος και όχι η αγορά. Τα προβλήματα λοιπόν του Σύριζα πηγ

Ακούω όλη την ώρα για την περίφημη "ανταποδοτικότητα των ασφαλιστικών εισφορών" και πόσο άδικο είναι να μειώνεις τις συντάξεις, διότι οι άνθρωποι αυτά τα χρήματα τα έχουν ήδη πληρώσει στο κράτος. Δεν είμαι υπέρ των μειώσεων στις συντάξεις, αλλά δεν είμαι ούτε υπέρ στο να λέγονται πράγματα που δεν ισχύουν. Ένας μέσος συνταξιούχος έχει δουλέψει (και άρα έχει πληρώσει εισφορές για την σύνταξή του) το πολύ 40 χρόνια στην ζωή του. Αυτό χωρίς να υπολογίζουμε τις πρόωρες συντάξεις και τις εξωφρενικές - αλλά ουκ ολίγες - περιπτώσεις όπου κάποιος συνταξιοδοτείται στα 45-50-55 όπου δεν υπάρχει περίπτωση να έχει εργαστεί πάνω από 30 χρόνια. Από την άλλη, έστω ότι ο μέσος άνθρωπος εισπράττει σύνταξη - μόνο - για 20 χρόνια. Για μια σύνταξη των 2.000 (παρόλο που υπάρχουν και ακόμα υψηλότερες) αυτό σημαίνει ότι θα εισπράξει συνολικά από το ασφαλιστικό του ταμείο 480.000. Για να δικαιολογηθεί το ποσό αυτό από τις κρατήσεις του, θεωρώντας ότι εργάστηκε 40 χρόνια, αυτό σημαίνει ότι θα πρέπε

Όλοι μας έχουμε στον ευρύτερο κύκλο μας ανθρώπους που, παρασυρμένοι από συναισθήματα οργής και στρεβλές ιδεολογίες, υποστηρίζουν ανοιχτά την βία όταν πρόκειται για κοινωνικούς αγώνες. Για κάποιον που βλέπει τα πράγματα επιφανειακά, η βία μπορεί να φαντάζει ως αποδεκτή επιλογή, όμως υπάρχουν μερικά πολύ σοβαρά προβλήματα με αυτές τις λογικές. Έστω ότι γίνεται ένα θαύμα και κυβερνάει την χώρα ο ιδανικός ηγέτης, π.χ. ένας δεύτερος Ιωάννης Καποδίστριας (τον πρώτο τον δολοφόνησαν Έλληνες λόγω συμφερόντων). Για να κάνει αυτά που πρέπει να γίνουν στην χώρα, μοιραία θα πρέπει να πλήξει κάποια συμφέροντα, και άρα κάποιοι θα δυσαρεστηθούν. Αυτές οι κοινωνικές ομάδες θεωρούν ότι μπορούν να αντιδρούν με βία επειδή θεωρούν ότι αδικούνται. Εσείς τι πιστεύετε, οι κοινωνικοί τους αγώνες δικαιολογούν την βία; Η λέξη κλειδί όμως στην παραπάνω πρόταση είναι το "ΘΕΩΡΟΥΝ" ότι αδικούνται. Έστω λοιπόν ότι η βία δικαιολογεί τους δίκαιους κοινωνικούς αγώνες. Ποιος είναι εκείνος που θα κρίνει και θ